Ya! Hz. Hatice

Şubat 8, 2008

Ya! Hz. Hatice

Senin beldene yoluna geldim.
Uzaktan sana niyâz gönderdim.
Kapına varmayı ne çok isterdim.
Garibim, yalnızım sana muhtacım.

Gel desen bütün yollar açılır…
Bu garib gönlüm uçar sevinir…
Senin kapında kaleler, cariyeler sevilir.
Yoluna kurban olduğum bizi de çağır.

Bilirim yüzüm yok ki istemeye…
Başka nereye gideyim ki affet diye!
Anam affet ne olur bas bağrına diye!
Umarım hep umacağım hep Anam diye…

Cennet-ül Muallâ’nın Sultan Ana’sı
Dertlilerin çaresizlerin barınağı
Komşuları, dostların kulların en iyisi
Bizi bırakma ne olur! Anaların Ana’sı

Tut elimden anam tavaf edelim.
Sensiz tutmuyor ne ayağım ne elim.
Sensiz söylemiyor tutuk dillerim.
Affet deyu hep yolun gözlerim.
Sensiz bu illerde neylerim kime giderim.

Rabbimin nazlısı Habibinin gülüsün…
Bizim için niyâz eyle Allah’a affetsin!
Bizi Habibine ümmet eylesin!
Bizleri kölelikten kurtar Anam amansın!

Hepimiz köle pazarında, cariyeler köleleriz!
Denize düşmüş yüzme bilmeyenlerdeniz!
Aman simidini at! Çek diye bekleriz!
Ne olur hiç bırakma biz sensiz neyleriz?
Aman Ya! Hz. Hatice Annemiz…

Kaynak: http://www.schens.com/oku.asp?id=157 

Kalıcı Bağlantı